บทความต้นฉบับ แปลและเรียบเรียงใหม่จาก credit:
The Illustrated-guide to a Ph.D
ไปเจอบทความมา ส่วนตัวอ่านแล้วคิดว่าเขาเปรียบเทียบได้ค่อนข้างดี
ประเด็นที่เขาเปิดคือ
การเรียนปริญญาเอกคืออะไร?
เริ่มต้น เราสมมุติวงกลมวงหนึ่ง แทนความรู้ทุกอย่างที่คนเคยศึกษามา ... เราเกิดมาปุ๊บก็จะเริ่มตรงกลางกระดานพอดี
พอเราโดนส่ง
บังคับให้ไปเข้าโรงเรียนตอนเด็กๆ ความรู้ในหัวเราก็เพิ่มขึ้นมานิดนึง
ประถม มัธยมต้น ม.ปลาย ~ เรียนไปเรื่อยๆ ได้ไม่ได้ไม่รู้ล่ะ แต่คุณครูสั่งการบ้านเยอะแยะ บวกกับข้อสอบสุดหินอย่างน้อยก็ทำให้วงกลมเราใหญ่ขึ้น (พร้อมกับช่องโหว่เป็นช่วงๆ ในด้านที่คนๆ นั้นไม่ถนัด)
พอเข้ามหา'ลัย วงก็ใหญ่อีก ... แค่คราวนี้ต่างจากเดิม เพราะมันจะ
"โตไปด้านเดียว" เนื่องจาก
ยิ่งโตยิ่งเรียนได้น้อยลงในระดับมหา'ลัยนั้นเราจะมีวิชาเฉพาะของเราเอง
ถ้าเรายังรู้สึกขยันอยู่ เราก็ไปเรียนต่อโทซะ อาจจะต่อใบเดียว หรือต่อหลายใบหลายสาขาก็ตาม ทั้งการศึกษาของเราและpaperวิจัยของคนอื่น อ่านให้ตายกันไปข้าง ในที่สุด!
มันก็นำเรามาจนถึง
กำแพงมาเรียขอบความรู้ของมนุษยชาติจนได้
หืม? ใหญ่ไปเหรอ ... งั้นซูมลงไปอีกนิด
อ่ะ ... มาดูใกล้ๆ แบบคิดขอบสนามกัน
คุณพยายามอย่างมากในการทลายขอบข้อจำกัดออกไปสู่โลกข้างนอก
ออกมาได้นิดนึง? อืม...แต่ก็ยังดี เจ้านี่แหละ ที่เรียกว่า
"ปริญญาเอก"
ความคิดเห็นส่วนตัวหลังอ่านจบ
คนที่เก่งจริง ไม่ใช่คนที่เดินทางไปถึงขอบแล้วทลายมันออกไปข้างนอกได้ ... แต่คือคนที่สามารถทำให้คนที่อยู่ตรงกลางวงกลมสามารถสัมผัสขอบได้ตั้งหาก
สุดยอด เยี่ยมสุด ๆ
ตอบลบ